Wirusy z ewolucyjnym kopem
Nadchodzą wakacje a z nimi mnóstwo wypadów, pikników i spotkań ze znajomymi. Lubię na taki czas mieć w zanadrzu kilka pewniaków, które sprawdzą się w każdych warunkach. Co wakacje, aby nie być monotematyczną, staramy się znaleźć kilka nowości do plecaka z którymi dzielimy się i w które gramy, często do upadłego.
To jak lubimy karcianki to chyba widać – bo sporo gier opisywanych w Pomyślniku to właśnie tego rodzaju małe i przenośne gry. Niemniej, żeby nie było, że jesteśmy tak mało wymagające. Gra musi spełniać kilka warunków:
- sprawiać przyjemność obcowania z grą (musi być po prostu ładnie wydana),
- dawać równe szanse graczom bez względu na wiek (często gramy z dziećmi w różnym wieku),
- sprawiać frajdę dorosłym graczom (czyli nie może być zbyt prosta),
- mieć wysoką grywalność (bo jak zaczniemy grać, to wszyscy chcą rewanżu – a to nie może nas znudzić),
- mieścić się do małego plecaka lub torebki (i nie nadwyrężać bagażu podręcznego z którym zwykle podróżujemy).
Nie mamy jakichś kosmicznych wymagań, ale jednak są one takie, że jednak gra musi mieć to COŚ. I o takiej grze właśnie jest ta recenzja 🙂
W tym tygodniu dzięki uprzejmości Fabryki Kart Trefl – Kraków, trafiły do nas Wirus i Wirus 2 Ewolucja (dodatek). Zagrałyśmy … i stało się. Jesteśmy zawirusowane! Jeżeli nas one nie zabiją – to mamy pewniaka na wakacyjne pikniki na kocu.
Aby wprowadzić Was w świat Wirusów, zacznijmy od tego, że eksperymentalne wirusy wydostały się z ściśle chronionego laboratorium co spowodowało, że trafiły do naszego naturalnego środowiska w którym były zwalczane. Ale że wirusy, potrafią się dostosowywać i zmieniać po to, aby przetrwać, powstały ich mutacje, które zwalczyć można tylko odpowiednim zestawem szczepionek i terapii. Tak rozpoczyna się wprowadzenie do gry.
Aby przedstawić pełnię możliwości gry, przedstawię Wam ją z dodatkiem Wirus 2 Ewolucja – bez którego możecie się obejść, ale to on dodaje smaczku grze, bo wprowadza jeszcze większe zamięszanie.
W pełnym zestawie znajdziecie 101 kart (68 z podstawowego zestawu i 33 z dodatku). Wśród kart znajdziecie:
- organy,
- wirusy i wirusy zmutowane,
- szczepionki i szczepionki eksperymentalne,
- terapie.
Do gry potrzebujecie minimum 2 graczy w wieku 8+. W Wirusa możecie grać nawet w sześć osób.
Potasujcie karty i rozdajcie graczom po 3 – tyle można mieć kart na ręce. Pozostałe karty odłóżcie zakryte na środek stołu. Będzie to Wasza talia kart dobierania.
Ponieważ gra posiada rozszerzenie Wirus 2 Ewolucja, który uatrakcyjnia grę, w recenzji opis gry będę opierała na wersji rozszerzonej, aby Was zachęcić do gry w pełną wersję – chociaż, sama podstawa również gwarantuje Wam świetną zabawę.
Waszym celem jest zebranie 4 zdrowych i różnych (w innych kolorach) organów. W osiągnięciu tego celu będą przeszkadzali pozostali gracze, rozsiewając wirusy ale i stosując różne utrudniające spokojne życie terapie.
Ruchy wykonujecie kolejno, w każdym swoim ruchu gracz musi zagrać kartę. Może wyłożyć organ na stół przed sobą, może uodpornić organ lekarstwem, zawirusować przeciwnika albo zastosować terapię, ostatecznie można też po prostu odrzucić kartę. Przy każdej akcji należy stan kart uzupełnić do trzech.
Gra jest bardzo dynamiczna i dlatego warto zadbać o to aby nikt nie zastanawiał się zbyt długo. Sytuacja na stole będzie się bardzo zmieniała.
Właściwie pomimo tego, że graliśmy kilkadziesiąt razy, to stale korzystamy z obu instrukcji i nie uważam tego za błąd – byle nie trwało to zbyt długo.
Pokrótce objaśnię karty, które biorą udział w rozgrywce:
Organy to kluczowa sprawa – bo je zbieramy. W wersji podstawowej mamy 5 kolorów organów (w tym jeden kolorowy jako joker). W Wirusie 2 znajdziecie specjalny organ bioniczny, który nie ulegnie żadnemu wirusowi. Działają nie niego tylko niektóre terapie.
Wirusy tak te zwykłe i te zmutowane działają tylko na organy o tym samym kolorze. Jeden wirus zaraża organ, można go zniwelować szczepionką ale już dwa wirusy skutecznie usuwają organ z gry (organ wraz z kartami wirusów trafia na stos kart odrzuconych).
Szczepionki zwykłe i eksperymentalne zwalczają wirusy i zabezpieczają organy. Ale uważaj! Zwykła szczepionka nie zadziała na wirusa zmutowanego ale szczepionka eksperymentalna zadziała na oba rodzaje wirusów. Szczepionki również pozwolą Ci uodpornić swój organ.
Terapie to te najbardziej zaskakujące akcje w grze. Jest ich aż dziewięć w obu wersjach i potrafią wprowadzić sporo zamieszania.
- przeszczep – karta pozwoli Ci na zamienić swój organ z organem dowolnego gracza (nawet ten zawirusowany),
- złodziej organów – powoli Ci na zabranie organu dowolnego gracza,
- epidemia – zaraź zdrowe organy innych graczy swoimi wirusami,
- rękawica lateksowa – zmusza pozostałych graczy do odrzucenia swoich kart z ręki,
- błąd lekarski – to nic innego na totalna wymiana swoich organów z organami innego gracza,
- nadgodziny – pozwolą Ci na zagranie dwóch pozostałych kart w ramach jednego ruchu,
- konsultacja – to nic innego jak zamienienie się kartami z innym graczem,
- kombinezon ochronny – skutecznie przeciwdziała wszelkiego rodzaju wirusom i terapią,
- kwarantanna – to wyeliminowanie kart z gry.
Terapie to absolutne odwrócenie gry i to powoduje, że tak chętnie do nich podczas gry sięgaliśmy. Tradycyjnie większość pierwszych rozgrywek robimy na dwie – trzy osoby w ramach naszych domowników a dopiero jak dobrze poznamy grę to sprawdzamy ją w różnych konfiguracjach osobowych. Przyznam szczerze, że gra w dwie i sześć osób jest fascynująca. Tyle, że gdy graczy jest sześciu, to nie znasz dnia ani godziny, kiedy ktoś zastosuje wobec Ciebie terapię.
Trefl zadbał również o to abyście mogli dać się ponieść szaleństwu i do zestawów dołączono karty do własnego komponowania terapii. Bardzo podoba mi się tworzenie takich “home rules”, co i Wam szczerze polecam.
Na koniec pozostaje mi tylko tyle …
Ja niżej podpisana, z pełną odpowiedzialnością polecam grę Wirus wraz z dodatkiem Wirus 2, jako fascynującą i ciekawą ale i uniwersalną grę karcianą.
Chyba, że wirusy mi zaatakowały mózg, czego nie mogę wykluczyć.
Agnieszka
Szczegóły wydawnicze:
Dziękujemy za przekazanie gry do recenzji Fabryce Kart Trefl – Kraków.
Recenzja 11/2019
