Twardy orzech do zgryzienia – recenzja gry Naszej Księgarni | Gry planszowe, książki i zabawy dla dzieci
03wrz.
2017
0

Twardy orzech do zgryzienia – recenzja gry Naszej Księgarni

Wiewiórki już niejednokrotnie gościły w naszych recenzjach. Te zwinne i rude zwierzątka są bardzo wdzięcznym tematem. Sprawdziło się to i tym razem. Znacie dzieci które nie lubią wiewiórek? Bo ja nie… a tutaj są ostatnio spotkane wiewiórki z Łazienek Królewskich. Wcale nie łatwo do nich blisko podejść bez orzeszka 🙂

Tym bardziej z ogromną radością przyjęłam do rozgrywek kolejną pozycję Naszej Księgarni pod wdzięcznym tytułem “Twardy orzech do zgryzienia” hiszpańskiego autora Néstora Romeral Andrés. Efektem tego wiewiórczego samozadowolenia jest kilka słów na temat gry i naszych doświadczeń z rozgrywek.

Ale od początku – zajrzyjmy do tego co znajdziecie w pudełku. Na wyposażeniu gry są następujące elementy:

  • dwustronna plansza,
  • 60 żetonów z orzechami (po 12 żetonów z oznaczoną liczbą orzechów tj. 1,2,3,4 lub 5 orzechów na żeton)
  • 4 drewniane pionki wiewiórek,
  • materiałowy woreczek na elementy gry – BRAWO!,
  • karta MEGAMOCY.

Gra przeznaczona jest dla 2-4 graczy i w związku z tym zróżnicowano wyposażenie gry  w zależności od wariantu na dwie osoby oraz na trzech lub czterech graczy. Różnica polega na użyciu innej części dwustronnej planszy oraz inny udział żetonów orzechów w grze.

Celem rozgrywki jak przystało na prawdziwe wiewiórki – jest zebranie większej niż przeciwnicy liczby orzechów zawartych na żetonach.

Aby rozpocząć rozgrywkę należy  wybrać odpowiednią do liczby graczy planszę. Na rogu planszy znajdziecie liczbę talerzyków, która odpowiada wariantowi rozgrywki. Tak wiec dwa talerzyki to będzie strona planszy dla dwóch graczy. Nas było więcej – więc graliśmy częściej na stronie z czterema talerzykami tj. wersji która dopuszcza rozgrywkę trzema lub czterema wiewiórkami.

Teraz na planszy należy rozłożyć losowo żetony orzechów, nie ma znaczenia gdzie znajdą się poszczególne żetony. Muszą zakryć po prostu całą planszę (w wersji na dwie osoby jest ich odpowiednio mniej,  patrz instrukcja). Szczyt drzewa pozostaje pusty. Wiewióry trafiają na dowolne żetony z jednym orzechem – to będą Wasze pola startowe.

Gra odbywa się w turach poszczególnych graczy , które wykonujemy kolejno zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Gracz ma możliwość wykonania jednej z dwóch opcji SKOK lub ODPOCZYNEK.

Jak wiadomo, życie wiewiórki nie jest usłane różami i musi wiele się natrudzić, aby orzeszki schować na zimę, ale znacznie więcej pracy ma z ich odnalezieniem. Tak samo w naszej grze, ruchy wiewiórek muszą być przemyślane – bo inne wiewiórki też chętnie zgarną wartościowe orzeszki.

Jest kilka ważnych zasad według których odbywa się SKOK wiewiórki:

  • skoki wiewiórka wykonuje wyłącznie po linii prostej,
  • skok wykonujmy o tyle żetonów na jakiej wartości żetonu stoi nasza wiewiórka (1 orzech daje skok na kolejny kafelek, 5 orzechów daje nam skok na piąty żeton od tego na którym stoimy),
  • żeton z którego startuje wiewiórka po skoku stanowi jej własność do liczenia punktacji – zabieramy go z planszy,
  • jeżeli stoimy na pustym polu (bez żetonu) a chcemy wykonać ruch to musimy odłożyć jeden żeton do pudła a wiewiórka skacze dokładnie o tyle samo orzechów co na oddanym żetonie (inaczej jest na szczycie drzewa o czym za chwilę),
  • wiewiórka musi wykonać pełny skok (ani mniej ani więcej),
  • wiewiórka nie może przeskoczyć innej wiewiórki.

W grze bywa i tak (szybciej w wersji na 3-4 graczy), że nie możemy wykonać ruchu (albo brakuje nam planszy, albo nasz tor krzyżuje się z inną wiewiórką), wówczas ODPOCZYWAMY. Odpoczynek ma też dobre strony, bo jeżeli stoimy na żetonie z orzechami – to właśnie stał się naszą własnością.

Jest jedno miejsce, które kusi każdą wiewiórkę. To sam szczyt drzewa. Na szczycie drzewa nie ma żetonu, ale zatrzymanie się na nim i wykonanie skoku powoduje, że oddajemy żeton do pudła ale nasz ruch nie jest zdeterminowany ani kierunkiem ani liczbą orzechów – stawiamy naszą wiewiórkę na dowolnymi miejscu na planszy.

Gra kończy się gdy zabraknie orzechów na drzewie, albo gdy wszyscy gracze są zablokowani.

Na koniec liczymy orzeszki. Najpełniejszy brzuszek wiewiórki daje na gwarancję wygranej.

Jak widać, zabawa jest mega prosta. Zasady przejrzyste i bez pułapek a przebieg gry dość dynamiczny – oczywiście wszystko zależy od graczy. Czym starsi gracze tym gorzej 🙂 bo niektórzy przewidują po kilka ruchów do przodu a to tych mniej wprawnych może irytować. Poza tym muszę stwierdzić, ze nam lepiej grało się w towarzystwie 3 – 4 osób niż w parze. Gra była dynamiczniejsza i z większą liczbą interakcji.

Kiedy nowa gra wpada mi w ręce, zawsze sprawdzam różne zagraniczne portale co w trawie piszczy. Jak widać Nasza Księgarnia nie bierze pierwszych z brzegu łakomych kąsków do wydania, ale uważnie przygląda się co polskiemu odbiorcy może wpaść w oko. W tym przypadku również wybór bardzo trafiony. Jednak w porównaniu z pierwszymi wydaniami uderzyła mnie dość duża różnica samej okładki i jednak również środka. Nie wiem czy minimalizm ilustratora sprawdził się w tym przypadku, bo na naszej półce jest ogrom gier i dzieci wybierając pudło często sugerują się zewnętrznymi walorami gry a nie jej środkiem – no chyba, że grę znają i wówczas szukają konkretu. Chociaż trzeba przyznać, że białe pudło wyróżnia się spośród wielokolorowych pozycji na półce. Trzeba też jednak wierzyć, że wybór gier nie następuje tylko ze względu na wygląd pudełka ale w oparciu o obietnicę zawartości. Daje to jednak do myślenia… Poza tym, białe pudła się brudzą – po kilku naszych wyjściach z grą widać na niej zabrudzenia.

Niemniej, grę polecam jako świetną zabawę dla całej rodziny. Do gry bez trudu zachęcicie też tych mało grających, ponieważ pozwala ona na szybką rozgrywkę, krótkie czekanie na swoją kolej i nie wymaga doświadczenia w kombinowaniu.

Bawcie się dobrze!

Tradycyjnie czas na naszą Pomyślnikową ocenę:

Pomyślnikowa subiektywna ocena:
Uniwersalność: 9/10
Skalowalność gry: 8/10
Estetyka i wykonanie gry: 7/10
Poziom trudności i złożoności gry: łatwa
Losowość rozgrywki: 9/10
Interakcja: 9/10
Grywalność: 9/10
Czas rozgrywki: 10/10
Czytelność instrukcji: 9/10
Cena: 8/10
Podsumowanie: 8,7

 

Szczegóły wydawnicze:
Tytuł: Twardy orzech do zgryzienia
Autor: Néstor Romeral Andrés
Ilustrator: Tomek Larek
Wydawnictwo: Nasza Księgarnia
Tytuł oryginału i link do BGC: Sugar Gliders
Wiek graczy: 8+
Liczba graczy: 2 – 4 osób
Czas rozgrywki: 20 minut

Dziękujemy serdecznie za przekazanie gry do recenzji Wydawnictwu Nasza Księgarnia.