To ja, Hiperelvis … i genialny Borys

Może to śmiesznie wygląda, ale czytam wszystkie książki dla dzieci, które wpadną mi w ręce. Troszkę to dziwnie wygląda (te wybuchy śmiechu), zwłaszcza w tramwaju … ale cóż. Uwielbiam książki dla dzieci. Dla “dorosłych” też, ale inaczej.

Lubimy czytać książki na głos. Dziecko czyta mamie, mama czyta dziecku. Ponieważ mamy inne poczucie humoru (no wiadomo, też ze względu na wiek), to ja zaczynam się trząść ze śmiechu a moje dziecko na to z oburzeniem “Mamo, to nie było śmieszne!”. Zawsze wiedziałam, że mam problemy z empatią 🙁

I tak też było z tym co mi wpadło ostatnio w ręce.

Grupa autorów pod pseudonimem BONO BIDARI popełnili wspaniałego mieszańca. Komiks i opowieść w jednym. To wydanie dwuczęściowe (jak na razie) o chłopcu o imieniu Elvis. Elvis Riboldi ma przyjaciela Borysa, uwielbia AC/DC i niszczy co tylko wpadnie mu w ręce – zresztą całkiem przypadkowo.

Pierwsza część “To ja, Hiperelvis”, opowiada o szkolnych i pozaszkolnych perypetiach Elvisa. Elvis ma głowę pełną pomysłów, które najczęściej kończą się kłopotami (przede wszystkim nie Elvisa). Rodzice Elvisa nie rozumieją chłopca a Elvis nie rozumie ich. Niemniej kiedy Elvis z Borysem uciekają z domu, rodzice po pewnym czasie zauważają … brak mleka …

Kolejna część jest kontynuacją ale i zupełnie samodzielną ilustrowaną opowieścią dalszych dziejów Elvisa. Tym razem Elvis cieszy się na zbliżające się wakacje. Niestety Borys jako genialne dziecko otrzymuje stypendium w szkole dla mózgowców. A tam z Borysem dzieją się rzeczy straszne. Elvis postanawia ratować swojego przyjaciela.

Obie książki są szalone a BONO BIDARI (czyli Panowie Jaume Copons, Daniel Cerda, Ramon Cabrera i Oscar Julve) mają kolejne w zapasie. Oby Czarna Owieczka zechciała je wprowadzić na nasz rynek.